پایداری گرمایی نانو فیبر سلولزی سیانو اتیل دار شده

در چند دهه گذشته علاقمندی به پژوهش و استفاده از نانوفیبر سلولزی به طور چشمگیری افزایش یافته است. بنابراین اصلاح سطح نانوفیبر سلولزی به صورت شیمیایی می تواند با ایجاد ویژگی جدید و یا بهبود ویژگی های آنبا حفظ ویژگی های ذاتی نانوفیبر کاربردهای جدیدی را برای آن معرفی کند. در این پژوهش به منظور افزایش پایداری گرمایی نانوفیبر سلولزی، سیانواتیلاسیون توسط پیوندزنی  با آکریلونیتریل در دمای °c60 و در شرایط قلیایی انجام شد. پس از تعیین میزان نیتروژن  با روش کجدال درجه استخلاف نمونه های سیانو اتیل دار محاسبه شد. افزون بر این ساختار شیمیایی نانوفیبر سلولزی اصلاح شده توسط پرتو بینی ft-ir  و آنالیز پراش پرتو ایکس (xrd) شناسایی شد. سپس پایداری گرمایی نانوفیبر سلولزی اصلاح شده با استفاده از آنالیز گرمایی وزن سنجی (tga) در سه رژیم دمایی °c/min 10، °c/min 15 و °c/min 20 در جو نیتروژن ارزیابی شد. منحنی های مشتق (dtg)tg با استفاده از داده هایtga رسم شدند و با توجه به داده های تجربی، انرژی فعال سازی محاسبه شد. نتیجه های اندازه گیری میزان نیتروژن، دستیابی به درجه استخلاف 87/0 را در شرایط واکنش نشان دادند. همچنین سیانواتیلاسیون نمونه ها با تحلیل پرتوهای ft-ir و مقایسه آن با پرتو نمونه شاهد و آشکارسازی نوار جذب در 1-cm 2250 منتسب به گروه های نیتریل تأیید شد. بررسی ساختار نانو فیبر سلولزی سیانواتیل دار شده با روش پراش پرتو ایکس، کاهش بلورینگی آن را در اثر سیانواتیلاسیون تأیید کرد. نتیجه های مطالعه های tgaنیز پایداری گرمایی بیش تر نانوفیبر سلولزی سیانواتیل دار شده را در مقایسه با نمونه اصلاح نشده نشان دادند. همچنین تجزیه گرمایی نمونه های اصلاح نشده و سیانواتیل دار شده هر دو طی یک مرحله رخ داد و با زیاد شدن نرخ گرما دهی افزایش پیدا کرد. همچنین انرژی فعال سازی کمتری برای نانوفیبر سلولزی سیانواتیل دار شده در مقایسه با نانوفیبر سلولزی اصلاح نشده دیده شد. به طور کلی به نظر می رسد که پیوند زنی آکریلونیتریل به  نانوفیبر سلولزی می تواند به واسطه بهبود پایداری گرمایی و ایفاینقش به عنوان نرم کننده درونی و بهبود ویژگی های ترموپلاستیکی، استفاده از آن را در کاربردهای خاص توسعه دهد.